ਅਮਰੀਕਨ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟੇਸ਼ਨ ਰਿਸਰਚ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ (ਏ.ਟੀ.ਆਰ.ਆਈ.) ਦੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਅਧਿਐਨ ਤੋਂ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਮਾਲ ਦੇ ਲੋਡ ਜਾਂ ਅਨਲੋਡ ਹੋਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਵਾਧੂ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਡਰਾਈਵਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਤੇਜ਼ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਉਡੀਕ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਡ੍ਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਮਾਲ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਜਾਂ ਚੁੱਕਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੜਕ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਲਈ ਕਈ ਘੰਟੇ ਲੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਵੱਡੇ ਟਰੱਕਾਂ ‘ਤੇ GPS ਟਰੈਕਰਾਂ ਤੋਂ ਡਾਟਾ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਗਾਹਕ ਦੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਤੋਂ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪਿਛਲੇ ਅਧਿਐਨਾਂ ਦੇ ਡੇਟਾ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਔਸਤ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਅਨੁਮਾਨਿਤ ਸਰਗਰਮ ਓਪਰੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਦੋ ਘੰਟਿਆਂ ਤੋਂ ਪਰੇ 1.4 ਘੰਟੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਟਾਪ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਔਸਤ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਕਾਰਨ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਆਮਦਨ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ $1,500 ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਵਾਲੇ ਡਰਾਈਵਰਾਂ ਲਈ ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਕਰੈਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ 4.7% ਦਾ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਟਰੱਕਿੰਗ ਕੰਪਨੀ ਸੀ. ਆਰ. ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਸੀ ਈ ਓ ਚੈਡ ਇੰਗਲੈਂਡ ਨੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰੈਸ ਰਿਲੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਇੰਨੀ ਆਮ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਉਦਯੋਗ ਪੇਸ਼ੇਵਰਾਂ ਨੇ ਇਸਦੀ ਲਾਗਤ ਦੀ ਅਸਲ ਸੀਮਾ ਨੂੰ ਸਮਝੇ ਬਿਨਾਂ ਇਸਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। “ਏਟੀਆਰਆਈ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਅਸਲ-ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਅਸਲ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜੋ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਦੀ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਦਾ ਟਰੱਕਿੰਗ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਆਰਥਿਕਤਾ ‘ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।”
ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਜੋ ਡਰਾਈਵਰ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਅਤੇ ਛੱਡਣ ਦੀ ਗਤੀ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਪਵੇਗਾ।
ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, “ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਹੜੀਆਂ ਫਰਮਾਂ ਅਤੇ ਸਹੂਲਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਲੈਣਗੀਆਂ।” ਟਰੱਕਰਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਤਕਰੀਬਨ 39% ਸਮੇਂ ਲਈ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਫਰਿੱਜ ਵਾਲੇ ਟਰੱਕਾਂ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਡਰਾਈਵਰਾਂ ਲਈ ਇਹ ਵੱਧ ਕੇ 56% ਤੱਕ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਡ੍ਰਾਈਵਰਾਂ ਨੇ ਮਾਲ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਡ੍ਰਾਈਵਰਾਂ ਦੀ ਔਸਤ ਸਪੀਡ ਕੋਈ ਵੀ ਉਡੀਕ ਸਮੇਂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਡਰਾਈਵਰਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਲਗਭਗ 6 ਮੀਲ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ ਵਧ ਗਈ ਹੈ।
ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, “ਔਸਤ ਚਲਣ ਦੀ ਗਤੀ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਤਿੰਨ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ: 1) ਦੌਰੇ ਤੋਂ 24 ਘੰਟੇ ਪਹਿਲਾਂੇ; (2) ਮਾਲ ਦੇ ਸਥਾਨ ਦੇ ਦੌਰੇ ਤੋਂ 24 ਘੰਟੇ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ 24 ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ (48 ਘੰਟੇ); ਅਤੇ (3) ਫੇਰੀ ਤੋਂ 24 ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ… ਇਹਨਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਪੀਰੀਅਡਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਲਏ ਟਰੱਕ ਗੈਰ-ਡਿਟੇਨ ਕੀਤੇ ਟਰੱਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਚਲਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਔਸਤ ਸਪੀਡਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਅੰਕੜਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਪੂਰੇ 48-ਘੰਟਿਆਂ ਦੀ ਮਿਆਦ ਵਿੱਚ, ਸਾਰੇ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰਾਂ ਦੀ 14.6 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਵੱਧ ਔਸਤ ਸਪੀਡ ਜਦ ਡਿਟੇਨ ਕੀਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਰਿਪੋਰਟ ਨੇ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਡਰਾਈਵਰਾਂ ਲਈ ਪੰਜ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਫੀਸਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਬਾਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕੰਪਨੀਆਂ ਕੋਲ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲਾਭ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਇਕ ਰਣਨੀਤੀ ਜਲਦੀ ਪਹੁੰਚ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਡਿੰਗ ਜਾਂ ਅਨਲੋਡਿੰਗ ਲਈ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੈ।
ਅਧਿਐਨ ਨੇ “ਡ੍ਰੌਪ-ਐਂਡ-ਹੁੱਕ ਜਾਂ ‘ਨੋ-ਟਚ’ ਸ਼ਿਪਮੈਂਟਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਵੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਟ੍ਰੇਲਰ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਗਾਹਕ ਦੇ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਜਾਂ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਲਈ ਘੱਟ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੰਚਾਰ ਇਕ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਾਰਕ ਸੀ। ਡ੍ਰਾਈਵਰਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮਾਲ ਦੇ ਸਥਾਨ ਤੇ ਦੇਰੀ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਰਿਪੋਰਟ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕੰਪਨੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਗਾਹਕਾਂ ਲਈ ਮਾਲ ਢੋਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਲਗਾਤਾਰ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ, “ਇਹ ਕਾਰਵਾਈ ਅਕਸਰ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਟਰੱਕ ਲੋਡ ਅਤੇ ਫਰਿੱਜ ਵਾਲੇ ਕੈਰੀਅਰ ਉੱਤਰਦਾਤਾਵਾਂ ਨੇ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਕਿ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 50 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਟਾਪਾਂ ‘ਤੇ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੋਏਗੀ, ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕੈਰੀਅਰ ਉੱਤਰਦਾਤਾਵਾਂ ਨੇ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਥ੍ਰੈਸ਼ਹੋਲਡ ਵਜੋਂ 30 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਸਟਾਪਾਂ ਨੂੰ ਡਿਟੈਂਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ।”
